روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: شعار مبارزه با فساد می‌دهیم ولی فسادهای آشکار را «فسادنمائی» می‌دانیم و نه‌تنها حاضر نیستیم با عوامل فساد برخورد کنیم بلکه در مواردی برای آنها امتیازاتی نیز قائل می‌شویم.
هاشمی طبا گفت: از اظهارات وزیر اقتصاد درباره فساد چای دبش متاسفم، او ارزش ارز را که مسئله‌ای مدیریتی است، نمی‌فهمد. به یک نفر ۳ میلیارد دلار می دهند اما برای دارو ارز نیست.
موسی غنی نژاد، اقتصاد دان نوشت:حدود سه‌دهه است که کشور ما فسادهای اقتصادی متعددی را تجربه می‌کند که ابعاد آن بعضا سر به میلیارد دلار می‌زند؛ اما ظاهرا مسوولان ذی‌ربط ابزار یا روش کارآمدی برای ریشه‌کن کردن آن هنوز نیافته‌اند.
یک نماینده مجلس می گوید: فسادها صرفا متعلق به این دولت نبوده و در همه دولت ها نیز وجود داشته است. در دوره های گذشته نیز فسادهای را داشته ایم مانند خاوری، زنجانی و غیره که فقط در این دولت نبوده است.
امروز دهمین سالگرد بازداشت بابک زنجانی در ۹ دی ۱۳۹۲ است. جوانی گمنام که در وضعیت تحریمی دوران احمدی‌نژاد واسطه فروش نفت ایران با ادعای ارتباط با برخی بانک‌های خارج از تحریم شد ولی به جای آن که پول شرکت ملی نفت ایران را مسترد کند با آن دست به تجارت های کلان و پول شویی زد.
عباس عبدی نوشت: فساد فراتر از یک مساله اخلاقی یا مقابله قضایی است و فساد را نباید به موضوعی اخلاقی و قضایی تقلیل داد. این تقلیل‌گرایی در مساله فساد بزرگترین اشتباهی است که فساد را نهادینه می‌کند، همچنان که کرده است.
معاون اول دولت روحانی گفت: هیچ‌کس نفهمید چه کسی پشت بابک زنجانی بود؛ حتی من که آن زمان رئیس مبارزه با مفاسد بودم، متوجه نشدم. آقای زنگنه وزیر نفت متوجه نشدند. اگر ۱۰۰جلسه دادگاه عمومی لازم بود، باید برگزار می‌شد و افکار عمومی قانع می‌شدند که دارد مبارزه صورت می‌گیرد و با هر کس که در این فساد دست داشته است، مبارزه می‌شود.
روزنامه کیهان نوشت: اگر گفته شود این فسادها از فضولات تمدن غربی و در راستای جنگ اقتصادی علیه ماست، بیراهه نیست.
سیداحمد علم‌الهدی در حالی جمعه در خطبه‌های نمازجمعه واکنشی عجیب به فساد اقتصادی اخیر داشته و مدعی شده «در این شرایط رسانه معاند، در تریبون خود مدام تلاش می‌کند به مردم القا کند که در کشور ما دزدی می‌شود» که واکنش او به موارد مشابه در دولت روحانی چنین نبود.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس گفت: فساد ضدپیشرفت و توسعه است. فساد بازی دو سر باخت هم برای حاکمیت و هم برای مردم است. فساد کارآمدی و درآمد حاکمیت را پایین می‌آورد.
فلاحت پیشه گفت: مجموع دزدی ها در پرونده های بزرگ اختلاس در ایران بیش از ۵۷ میلیارد دلار ارزیابی شده است. این رقم برابر با کل وامی است که کره جنوبی از صندوق بین المللی پول گرفت و ضمن نجات اقتصاد ورشکسته خود،در جمع ده اقتصاد برتر دنیا قرار گرفت.
یک نماینده سابق مجلس می گوید: می‌کنم اگر تحریم ها برداشته شده بود و برجام اجرایی می‌شد و عضو سازمان های بین المللی می‌شدیم، شاهد رخ دادن این فسادها نبودیم. عده ای دوست دارند که کشور در تحریم باشد تا این پول های حرام را به دست بیاورند و پول جابجا کنند.
روزنامه اعتماد نوشت: این حرام‌خواری تاریخی، ریشه در حرام‌خواری سیاسی و دستکاری در نظام توزیع قدرت سیاسی و اقتصادی این سال‌ها دارد.
یک روز پس از افشای فساد نجومی در حوزه واردات چای توسط گروه کشت و صنعت «دبش»، افکار عمومی تحت‌تاثیر اتفاقات صورت‌گرفته به دنبال پاسخ به این سوال است که چنین فسادی چگونه در حجمی گسترده رخ داده و چه برخوردی با بازیگران این ویژه‌خواری گسترده شده است؟
اعتماد نوشت: نام این گروه صنعتی که در اطلاعیه سازمان بازرسی به آن اشاره‌ای نشده؛ «گروه کشت و صنعت دبش» با برند تجاری «چای دبش» یک بیزینس خانوادگی و موروثی است که توسط خانواده «الف.ر» اداره می‌شود.