چه کسانی دلارهای گرفته نشده از کره جنوبی را به بازار فروختند؟

اقتصاد پرس؛ حشمت الله فلاحت پیشه کارشناس مسائل سیاست خارجی با اشاره به موضوع دریافت پول ایران از کره جنوبی، می‌گوید: برخی از رفتارهای دولت به معنای پاس به عقب به غضنفرها است، یعنی نوعی پاسکاری و گل به خودی محسوب می‌شود. به همین دلیل است که وقتی به یکباره تصمیماتی شکل می‌گیرد، عملا کسانی که دغدغه ملی دارند، بدنشان می‌لرزد.

وی ادامه داد: اکنون دولت آمده لایحه شکایت از کره جنوبی را به دلیل ۷ میلیارد دلار منابع مسدودی جمهوری اسلامی را به داوری بگذارد و این موضوع را هم در قالب ماده ۱۲ موافقت نامه سرمایه گذاری میان ایران و کره جنوبی انجام داده است. حالا همچنان این بحث وجود دارد که آیا نیازی به ورود مجلس است یا نه؛ زیرا متاسفانه ابزارهای تصمیم گیری در کشور گسترش پیدا کرده است، به طوری که در بسیاری از موارد و حتی موضوعات جدی تر، مجلس دور زده شده است؛ مانند مصوبات سران سه قوه. ولی اینکاری که در قبال کره صورت گرفته ماهیت سیاسی آن بیشتر از ماهیت حقوقی اش است و بیشتر به عنوان یک پیام به طرف کره ای داده شده است.

برخی از رفتارهای دولت به معنای پاس به عقب به غضنفرها است، یعنی نوعی پاسکاری و گل به خودی محسوب می‌شود. به همین دلیل است که وقتی به یکباره تصمیماتی شکل می‌گیرد، عملا کسانی که دغدغه ملی دارند، بدنشان می‌لرزد.

نماینده سابق مجلس با بیان اینکه در این خصوص توصیه ای به مجلس دارم، گفت: اگر قرار است لایحه شکایت از کره در مجلس بررسی شود، توصیه می‌کنم چندتا کار را انجام دهد. یک، گزارش روند پرونده سیاسی-دیپلماتیک تصمیمات مربوط به بازگشت منابع مسدودی ایران از کره جنوبی، از دولت خواسته شود. زیرا برخی از دیپلمات‌های ایرانی ، تعداد ماموریت‌هایی را که به اسم آزاد کردن منابع مسدودی ایران انجام دادند، چند برابر کل ماموریت های خود آنها و دیپلمات های وزارت خارجه در طول عمر کارمندی آنها است. به عبارتی دیگر متاسفانه بخشی از مشکلاتی که به خاطر سیاست های اشتباه برای ملت ایران ایجاد می‌شود، به نوعی به یک نوع کاسبی برای ماموران دولت تبدیل می‌شود.

عضو پیشین کمیسیون سیاست خارجی ادامه داد: متاسفانه یک رسمی نزد دستگاه های مختلف در کشور ایجاد شده که وقتی در رسیدن به اهداف ماموریت خود ناتوان می‌شوند و شکست می‌خورند بلافاصله یک پاسکاری و پاس به عقب را می‌دهند و به دستگاه دیگری محول می‌کنند، که آن دستگاه هم سابقه موفقی در رسیدن به منافع ملی کشور نداشتند. به عنوان مثال نمایندگان حقوقی دولت های مختلف جمهوری اسلامی ایران، پرونده های ناکام و غیرقابل قبولی در کارنامه خود دارند؛ مانند گذر از حقوق مادی و معنوی ایرانیان قربانی در حمله آمریکا به ایرباس تا سایر پرونده ها که اگر بهتر عمل می‌شد، میلیاردها دلار به ایران سرازیر می‌شد.

فلاحت پیشه می‌گوید: این سوال وجود دارد در طول سالیانی که کشور با حرف درمانی درباره منابع مسدود شده به عبارتی گمراه می‌شد، این همه ماموریت چه هزینه ای را به منابع تحریم شده کشور تحمیل کرد؟ چه کسانی بیشترین ماموریت ها را داشتند؟ مثلا در مجلس هشتم وقتی که اعتراضاتی به برخی از سفرهای خارجی نمایندگان صورت می‌گرفت، کمیسیون امنیت ملی مجلس یک لیستی را از روزهای سفر همه نمایندگان باهمه جزئیات ارائه داد. لذا از مجلس می‌خواهم لیستی را از افراد و تعداد و هزینه ای که برای این سفرها را ارائه کنند و البته ناکامی دیپلمات ها در وصول به این منابع را تهیه کنند، قبل از اینکه وارد جزئیات این لایحه شوند. البته این صرفا محدود به این لایحه نمی‌شود و یکی از کم کاری های مجلس است، مجلسی که به ساحل خاموش ماموریت های روزانه افراد مرتبط یا غیرمرتبط در خصوص منابع مسدودی تبدیل شده، زودتر از این باید یک گزارش می‌گرفت که چگونه است که میزان هزینه کردی که این افراد تحت عنوان وصل مطالبات ایران کرده اند، بسیار بیشتر از میزان وصول مطالبات از کره بوده است؟ مجلس باید گزارش مشخصی از کسانی که دلارهای وصول نشده را به بازار ایران فروختند و منجر به نوسان شدند را ارائه کنند.

این کارشناس سیاست خارجی با بیان اینکه اگر مجلس زیر بار رفت که این لایحه تبدیل به یک روند داوری شود، آن زمان مجلس باید تبصره ای بگنجاند و در آن برای موفقیت یا عدم موفقیت ماموران جدید، یک الزامی مشخص کند، گفت: یعنی قرار بر این نباشد که بازهم ماموران جدیدی از دلارهای اخذ نشده به عنوان حق ماموریت استفاده کنند و علاوه بر حرف درمانی بازارهای کشور را دچار نوسان کنند. این موضوع هم مانند موضوع حجاب است. دستگاه های مختلفی برای کار فرهنگی بودجه گرفتند و چند دهه است که فربه تر شده اند. الان این دستگاه ها همه پشت یکسری احکام قهریه پنهان شده اند. خب اگر قرار است احکام قهریه در این موضوع دنبال شود، حداقل این دستگاه ها اعلام شکست کنند و بیش از این بودجه مملکت را هدر ندهند.

در طول سالیانی که کشور با حرف درمانی درباره منابع مسدود شده به عبارتی گمراه می‌شد، این همه ماموریت چه هزینه ای را به منابع تحریم شده کشور تحمیل کرد؟ چه کسانی بیشترین ماموریت ها را داشتند؟ مجلسی که به ساحل خاموش ماموریت های روزانه افراد مرتبط یا غیرمرتبط در خصوص منابع مسدودی تبدیل شده، زودتر از این باید یک گزارش می‌گرفت که چگونه است که میزان هزینه کردی که این افراد تحت عنوان وصل مطالبات ایران کرده اند، بسیار بیشتر از میزان وصول مطالبات از کره بوده است؟ مجلس باید گزارش مشخصی از کسانی که دلارهای وصول نشده را به بازار ایران فروختند و منجر به نوسان شدند را ارائه کنند.

وی ادامه داد: در موضوع پرونده کره جنوبی و سایر پرونده ها نیز نوعی پاس به عقب میان غضنفرها و کسانی که متخصص گل به خودی هستند می‌بینم و از همین رو باید نگران بود.

نماینده سابق مجلس در ادامه تصریح کرد: مجلس همچنین باید تبصره ای را قرار دهد که ماموران حقوقی که جای ماموران سیاسی را می‌گیرند، موظف شوند که خسارات مربوطه را از طرف کره ای بگیرند. هزینه مربوط به دادرسی و تاخیرهایی که صورت گرفته! اگر مسئولان حقوقی دولت زیر بار چنین مسئله ای نرفتند، به نظرم مجلس فقط خودش را شریک یک اهمال خواهد کرد.

منبع: اصلاحات نیوز