نروژ چگونه به ابرقدرت خودروهای الکتریکی تبدیل شده است؟

سام ولستان در گاردین نوشت: من روی برف بیرون خانه پادشاه زانو زده‌ام، و خود را شبیه قلب تپنده دهه ۱۹۸۰ با مردی به نام هارالد و یک ماشین برقی می‌کنم. این وضعیتی است که احتمالاً نیاز به توضیح دارد.

هارالد پادشاه نیست، اگرچه پادشاه نروژ را هارالد نیز می نامند. ما اتفاقاً خارج از اقامتگاه پادشاه هستیم، یک خانه زیبای قرمز رنگ. من در استاوانگر هستم تا دریابم چگونه، در جهانی که حمل و نقل حدود ۲۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن را تشکیل می دهد، نروژ در جذب خودروهای الکتریکی پیشتاز جهان شد. در سال ۲۰۲۳، ۸۲.۴ درصد از خودروهای شخصی فروخته شده در این کشور برقی بودند. در ژانویه این رقم ۹۲.۱ درصد بود. هدف این است که تا سال آینده به ۱۰۰ درصد برسد.

در همین حال، در بریتانیا، اخیراً ممنوعیت خودروهای بنزینی و دیزلی جدید از سال ۲۰۳۰ به سال ۲۰۳۵ به تعویق افتاد. فقط ۱۴.۷ درصد از خودروهای جدید ثبت شده در ژانویه الکتریکی بودند. وضعیت در اتحادیه اروپا حتی بدتر است: ۱۰.۹٪ از خودروهای فروخته شده در آنجا در ژانویه الکتریکی بودند.

چرا استاوانگر؟ زیرا، به عنوان پایتخت نفتی آن، سومین شهر نروژ، در جنوب غربی این کشور، در مسیر حمل و نقل بدون آلایندگی آن بسیار مهم بوده است. آنها در سال ۱۹۹۴ اتوبوس های برقی را در اینجا امتحان کردند. در سال ۱۹۹۸، این شهر بخشی از آزمایش اروپایی خودروهای الکتریکی (EVs) برای توزیع کالا بود. در سال ۲۰۰۹، این اولین شهر اسکاندیناوی بود که میزبان سمپوزیوم خودروهای الکتریکی هر دو سال بود.

همچنین جایی است که هارالد غیرشاه زندگی می کند: این هارالد نیلز روستویک، معمار است که اکنون استاد ممتاز برنامه ریزی شهری و منطقه ای در دانشگاه استاوانگر است. او همچنین نقش مهمی در انقلاب EV نروژ ایفا کرده است.

/شفقنا