دغدغه فعالان اقتصادی و راه ماندگاری آنان چیست؟

به گزارش اقتصاد پرس؛ فعالیت‌های اقتصادی در همین ماهی که از آن عبور کردیم، افول کرده و وارد شرایط حساس شده‌اند یا ساده‌تر بگوییم اقتصاد عقبگرد داشته است. چالش‌ها اما تکراری‌اند؛ از مشکل تامین سرمایه در گردش گرفته تا تعیین مالیات به صورت غیرکارشناسی و کاهش مواد اولیه و فروش. بنابراین، سرمایه در مسیر فرار است نه ماندن.
جریان سرمایه‌گذاری خارجی به چه شکلی است؟

گزارشی که اخیرا منتشر شده نشان می‌دهد از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ روند نزولی و با شیبی ملایم بوده است. همین امر باعث شده رقم سرمایه‌گذاری در سال ۲۰۲۲ به ۱٫۵ میلیارد دلار برسد.

صندوق بین‌المللی پول هم می‌گوید با وجود انتظار افزایش سرمایه‌گذاری اسمی، در سال‌های آینده سهم این بخش در تولید ناخالص داخلی کاهش خواهد داشت. برآورد انجام شده هم حاکی از این است که نسبت سرمایه‌ گذاری به GDP، از ۴۰٫۳ درصد در سال ۱۴۰۱ به ۳۹ درصد در سال ۱۴۰۳ می‌رسد که این یعنی کاهش ۱٫۳ درصدی.

دغدغه فعالان اقتصادی چیست؟

اما فعالان اقتصادی می‌گویند بهتر است دولتمردان راه خروج سرمایه از کشور را ببندند تا بعد نوبت به جذب میلیاردی سرمایه از خارج برسد.

مسعود خوانساری، فعال باسابقه اتاق بازرگانی- پیشتر نسبت به خروج ۴۵ میلیارد دلار سرمایه از ایران تنها در چهار سال اخیر هشدار داده بود. آمارهای دیگر هم وضعیت را نامطلوب نشان می‌دهند؛ فرار سرمایه از ایران؛ سالانه ۱۰ میلیارد دلار!

حالا در شرایطی که سرمایه ترسو است، فعالان اقتصادی می‌گویند یکی از راه‌هایی که باید دولت در پیش بگیرد این است که امکان پیش‌بینی تحولات برای آنهایی که ماندن را بر رفتن ترجیح داده‌اند، فراهم کند.

در همین زمینه، عباس آرگون- فعال اقتصادی- به تجارت‌نیوز می‌گوید: چون خروج سرمایه به صورت رسمی و غیررسمی اتفاق می‎‌افتد. الان هم در بخش‌های مختلف شاهد خروج سرمایه هستیم، چرا که سرمایه‌گذاری در محلی انجام می‌شود که دارای دورنمای مثبتی از آینده باشد. اگر ثبات و امکان پیش‌بینی‌پذیری درباره تحولات اقتصادی وجود داشته باشد، سرمایه در کشور باقی می‌ماند.

وی با اشاره به اینکه هر کجا امنیت وجود نداشته باشد، سرمایه فرار می‌کند، افزود: پیشتر به دلیل اعمال تحریم‌ها، امکان پیش‌بینی تحولات وجود نداشت اما حالا موضوعات اجتماعی هم به آنها اضافه شده و در نتیجه خروج سرمایه شدت گرفته است.

بر اساس این گزارش، توصیه آنانی که هر روز با اقتصاد سروکار دارند، این است که دورنمای مثبتی از اقتصاد ترسیم شود و در ضمن، نااطمینانی هم از بین برود. در این مسیر، اولا باید کاری کرد که سرمایه از کشور خارج نشود. دوما سرمایه وارد بخش‌های مولد شود و سوما جذب سرمایه خارجی صورت بگیرد.