اسپوتنیک: تحریم روسیه هزینه‌های انرژی را در اروپا- و البته خود آمریکا- افزایش خواهد داد!

به گزارش اقتصاد پرس از خبرگزاری اسپوتنیک؛ تصمیمات و سیاست‌هایی که بعد از آغاز عملیات ویژه روسیه در اوکراین برای آسیب رساندن به روسیه طراحی شده‌اند، در یکی دو سال اخیر بیشتر از روسیه به مصرف‌کنندگان عادی انرژی- چه در اروپا و چه در آمریکا- آسیب وارد کرده‌اند.

در دهه ۱۹۷۰ کمدینی به نام جورج کارلین با اشاره به تاریخ جاه‌طلبی‌های امپریالیستی آمریکا- که ناشی از مبارزه‌اش برای منابع جهانی بود- ایالات متحده را «یک شرکت نفتی با ارتش» توصیف کرد. حالا پنجاه سال بعد از آن در سال ۲۰۲۴، سوخت‌های فسیلی هم‌چنان نقش مهمی در سیاست‌های ایالات متحده ایفا می‌کنند و به خصوص در این میان یک سیاست به دلیل ایجاد مشکلاتی در هر دو سوی اقیانوس اطلس مورد سرزنش قرار گرفته است.

ایالات متحده و اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۲ پس از مداخلات روسیه علیه ملی‌گرایان اوکراینی در دونباس، تحریم‌هایی علیه این کشور اعلام کردند. این سیاست به طور گسترده‌ای به دلیل بالا بردن هزینه‌های انرژی در سراسر اروپا و پیامدهای ویرانگرش برای صنعت آلمان مورد سرزنش قرار گرفته است. با این حال برخی ادعا می‌کنند که این تحریم‌ها به گاز تولیدی آمریکا و مصرف‌کنندگان آمریکایی نیز آسیب رسانده‌اند.

کلارک ویلیامز دری از موسسه اقتصاد انرژی و تحلیل‌های مالی منتقد صادرات جهانی گاز مایع طبیعی آمریکاست که بعد از اعلام تحریم‌های روسیه افزایش یافته است. ویلیامز دری به چندین پدیده جهانی اشاره می‌کند که به عقیده‌اش پتانسیل افزایش قیمت انرژی را در ایالات متحده دارد- که از این میان می‌توان به «بحران زغال سنگ در چین، یک موج هوای سرد در آسیا، ناآرامی‌های خاورمیانه و انفجار خط لوله در اروپا» اشاره کرد.

به گفته این کارشناس؛ «هر زمان که بازارهای جهانی گاز عطسه کنند، ما آمریکایی‌ها سرما خواهیم خورد».

البته موضوع همیشه به این شکل نبوده. در سال ۲۰۰۷ صادرات سالانه گاز طبیعی ایالات متحده کمتر از یک تریلیون فوت مکعب بود که بخش کوچکی از کل عرضه انرژی جهان را تشکیل می‌داد. در حال حاضر این میزان- با صادرات تخمینی ۶.۹ تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی مایع در سال ۲۰۲۲- بیش از ۸ برابر شده است و آمریکا را به یکی از فروشندگان برتر سوخت جهان تبدیل کرده است.

این تغییر مرهون تلاش‌های باراک اوباما رئیس‌جمهور سابق آمریکاست که در دوران ریاست جمهوری خود افزایش تولید سوخت داخلی را در اولویت سیاست‌های ایالات متحده قرار داد. در واقع اوباما به‌رغم این که حزب متبوعش شهرت لیبرال دارد و به سیاست‌های طرفدار محیط زیستی‌اش معروف است، اوباما، اما در اغلب مواقع به تشویق این رویکرد پرداخته و به آن اعتبار بخشید.

افزایش تولید و صادرات سود بادآورده‌ای برای شرکت‌های سوخت فسیلی و سهامداران آن‌ها ایجاد کرده، اما در عین حال بسیاری استدلال می‌کنند که این سیاست برای مصرف‌کنندگان خوب نبوده است.

پل سیسیو از اتحادیه مصرف‌کنندگان انرژی آمریکا- که برای ارزانی سوخت در صنعت ایالات متحده لابی می‌کند- در این زمینه می‌گوید: «مهم نیست که این‌جا چه زمانی باشد- حتی در اواسط زمستان و اوج تقاضا هم که موجودی انبارها کم و قیمت‌ها بالاست، باز هم چون کشورهای خارجی انرژی ما را می‌خرند، قیمت گاز و برق بالا می‌رود».

بنجامین لیبوویچ استاد سیاست‌های انرژی در دانشگاه تگزاس نیز با این نظر موافق است و خاطرنشان می‌کند که «اگر مصرف‌کنندگان گاز بیشتر شوند و تقاضای بیشتری در این بازار وجود داشته باشد، قیمت‌ها باز هم بالا و بالاتر خواهند رفت».

یکی از سیاست‌هایی که اتخاذ آن‌ها بلافاصله خواهد توانست قیمت‌های انرژی را در ایالات متحده و البته در سراسر جهان کاهش دهد، لغو تحریم‌های اعمال‌شده بر گاز روسیه، افزایش عرضه جهانی انرژی و کاهش قیمت‌ها خواهد بود. این بازنگری سیاستی اما بی‌شک به منافع حامیان مالی قدرتمند احزاب و گروه‌های ذینفع آسیب خواهد رساند.

این هم‌چنین نشان‌دهنده عقب‌نشینی از روند فعلی شیطان‌سازی روسیه است که در حال حاضر به عنوان دشمن منفور ایالات متحده شناخته می‌شود.