معیشت مردم کوچکترین اهمیتی برای مجلس ندارد

به گزارش اقتصاد پرس؛ مصطفی کواکبیان نماینده ادوار مجلس گفت: مجلس یازدهمی‌ها به خاطر یک دستمال حاضرند قیصریه را به آتش بکشند؛ برای آن‌ها معیشت عموم مردم مدنظر نیست و معیشت عده قلیلی که رای داده‌اند کفایت می‌کند.

مهم‌ترین بخش‌های گفتگوی مصطفی کواکبیان را می‌خوانید:

دولت فعلی در موضوع برخورد با معیشت مردم عملکرد پر ایرادی دارد اما عمده این ایرادات به شعار‌ها و نوع تبلیغات رئیسی پیش از ریاست‌جمهوری بازمی‌گردد.
علاوه براین آمار‌هایی که توسط دولت ارائه می‌شود مردم را عصبانی‌تر می‌کند و هیچ سنخیتی با وضعیت زندگی آن‌ها ندارد.
وزرای اقتصادی دولت وضعی وخیم دارند، آن‌ها شعار دادند که چهارقلم کالا گران می‌شود اما هیچ تضمینی برای آن ارائه نشد و همه کالا‌ها بدون استثنا گران شدند.
مهم‌ترین ایراد تیم اقتصادی دولت رئیسی این است که این افراد به چشم برهم زدنی عوض شدند؛ بدان معنا که افرادی که از روز اول بدنه تیم اقتصادی دولت سیزدهم بودند امروز کاره‌ای نیستند.
رئیسی از ابتدا واقعیت‌های روابط بین‌الملل و دیپلماسی را منکر شد اما در عمل به خوبی دریافت که بدون مناسبات بین‌الملل نمی‌تواند کشور را اداره کند و حتی قیمت ارز هم بدون برجام قابل کنترل نیست، این دولت فهمید که آمریکا پای تحریم‌های سرسختانه خود‌ایستاده و جای پای این کشور در بسیاری از معضلات اقتصادی ایران وجود دارد.
این یکی از بزرگترین شعار‌های رئیسی بود، من به دوستانم در دولت او گفتم حداقل یک نسخه از ۷۰۰۰ صفحه برنامه را به مردم یا کارشناسان ارائه بدهید تا استفاده کنند اما آن‌ها این حرف من را به شوخی برداشت کردند.
شاید ۷۰۰۰ صفحه برنامه‌ای که رئیسی ادعا می‌کرد وجود دارد پایان‌نامه یکی از دانشجو‌ها بوده و به اسم برنامه دولت جا زده‌اند. به هرحال به دست ما که چیزی از برنامه دولت نرسید.
عملکرد دولت به گونه‌ای بوده که وقتی با مردم از انتخابات اسفند ماه صحبت می‌کنیم می‌گویند: «بروید پی کارتان» و عصبانی می‌شوند.
در مسائل مربوط به سیاست خارجی دست دولت رئیسی بسیار بازتر از روحانی است، دست ظریف بسیار بسته بود و عملکرد او کنترل می‌شد اما در مورد‌ امیرعبداللهیان این موضوع صدق نمی‌کند.

برای این مجلس معیشت عموم مردم مدنظر نیست. بهتر است با این واقعیت کنار بیاییم که برای آن‌ها مهم این است که میز را صاحب باشند حال معیشت قشر متوسط مردم هر شکلی که بود اهمیتی ندارد.

درحال حاضر سه قوه با یکدیگر هماهنگ و یکدست هستند و هیچ اختلافی بین قوا نیست؛ حاکمیت اختیاراتی بیش از دولت روحانی به دولت رئیسی داده است و در کلان ماجرا اتفاقاً دست دولت فعلی بازتر از دولت قبل است.
اگر اراده‌ای وجود داشته باشد این دولت حتماً می‌تواند برجام را احیا کند، امروز آمریکا همکاری‌های زیادی با ایران دارد و می‌توان موضوع مذاکرات را جدی‌تر پیش برد.
اما با همه این تفاسیر دولت، در اختیار افرادی است که تمایلی به مذاکرات ندارند، در چنین شرایطی بازهم مذاکرات در دسترس است اگر قدر بدانند.
بدون اف‌ای تی اف حتی کشور‌های همسایه هم نمی‌توانند نفعی به ایران برسانند، اگر قبول ندارند از بانک‌ها بپرسند. اکنون موضوع پیوستن ایران به FATF در مجمع مصلحت نظام گیر کرده و آقایان با مردم رودربایستی دارند که نمی‌توانند بگویند نمی‌خواهیم مشکلات شما حل شود.
واقعیت این است که چه در شانگهای و چه در بریکس باید دستاورد‌های عملی و مبادله‌ای و تجاری و اقتصادی برای کشور محک‌زده شود.
مجلس یازدهمی‌ها به خاطر یک دستمال حاضرند قیصریه را به آتش بکشند؛ برای آن‌ها معیشت عموم مردم مدنظر نیست و تامین معیشت عده قلیلی که به آنها رای داده‌اند کفایت می‌کند، نمایندگان این مجلس به ۳۰۰ هزار تومان شدن یارانه می‌نازند اما آیا با این مبلغ یک روز هم می‌توان زندگی کرد؟
بهتر است با این واقعیت کنار بیاییم که برای آن‌ها مهم این است که میز را صاحب باشند حال معیشت قشر متوسط مردم هر شکلی که بود اهمیتی ندارد.
قشر متوسط در شرایط امروز جامعه به شدت سرکوب شده و این قشر به بهبود اوضاع هم بی‌اعتماد است.
عقل متصل با عقل منفصل در این دولت یکی شده است. یعنی عملاً کسانی که کمک می‌کنند همه کسانی هستند که می‌خواهند دست اندر کار باشند، آن چه که دیده می‌شود نشان می‌دهد متفکرین دولت هم همان‌هایی هستند که در درون این نظام با سیستم همکاری دارند و من بعید می‌دانم پشت پرده این تصمیمات اتاق فکری وجود داشته باشد.
همچنان تأکید دارم که اگر رئیسی میدانست که این بلا بر سرش می‌آید مسئولیت ریاست جمهوری را نمی‌پذیرفت. البته که دوستانم می‌گویند این خوش بینی است و اساساً دست اندرکاران این وضعیت را درست کردند تا او به مسند نشیند.
مخبر مدعی تئوریسین اقتصادی بودن نیست اما از نظر اجرایی انصافا خدمت بزرگی به این دولت می‌کند، نقش مخبر بیشتر به عنوان سمبل اقدامات اجرایی دیده می‌شود، اما مخبر تئوریسین اقتصادی نیست.
زمانی که ما به عنوان نمایندگان مجلس دهم وارد بهارستان شدیم در همان بدو ورود پرسیدند؛ چه خودرویی می‌خواهید؟ در مورد ماشین‌هایی که به مجلس یازدهم تعلق گرفته نام دو چوپان آورده شده و این موضوع بسیار چندش‌آور است، آن‌ها کلمه یاشاسین نمی‌گویند چون در لغاتش شاسی بلند دارد.
هیچ کس در این مجلس پاسخگو نیست، اسامی که برای دریافت شاسی بلند مطرح است به خانواده و راننده‌های نمایندگان ارتباط مستقیم دارد، بدان معنا که شاید خود نماینده نگرفته باشد اما قطعاً خانواده و کارکنانش ماشین گرفته‌اند و این ماشین‌ها به نام فردی گمنام که چوپان بوده شده است.
مجلسی‌ها نمی‌توانند بگویند خودرو نگرفته‌اند و بحث‌هایی که در مورد آن‌ها وجود دارد بسیار زشت است.

/تجارت نیوز